Afscheid en terugreis

Afscheid nemen is niet fijn… Gisteren was het toch echt zover.

Na het inpakken hebben we afscheid genomen van Ruth, Ann en Sarah, de schoonmaaksters van de lodges. Afscheid van Kennedy, de nachtbewaker, met wie we ontzettend veel plezier gehad hebben. Afscheid van het mooie land en de bijzondere cultuur!

Gisteren, vrijdag 18 november, zijn we om 01:00 in de nacht opgehaald door John de driver, de buschauffeur van Emy-land. Hij heeft ons samen met een vriend naar het vliegveld van Mombasa gebracht. Na het inchecken en het-door-de-poortjes-gaan-gedoe, hoefden we nog maar een uurtje te wachten voor we mochten boarden.

Sinaasappelsap in het vliegtuig

In dit vliegtuig hoefden we maar een klein uurtje in te zitten. Op naar Nairobi!

In Nairobi hadden we 3 uur overstaptijd. Het was inmiddels half 6 (in NL half 4). We hebben ongeveer 1,5 uur gedaan over het overstappen, lopen naar de goede terminal, het inchecken, het-door-de-poortjes-gaan-gedoe en de paspoort controles. Allemaal goed gegaan! En toen begon het wachten op ons vliegtuig wat ons naar Nederland zou brengen. We waren zo moe, dat we op moesten passen om niet in slaap te vallen. We hadden de hele nacht niet geslapen namelijk. Eindelijk konden we om 8 uur boarden en een half uur later dan gepland, om half 9, vlogen we de lucht in.

Deze vlucht duurde 8 uur lang. Eindelijk tijd om even lekker in te dutten. Zo nu en dan werd er lekker eten en drinken gebracht.

Qua uitzicht hebben we niet zo veel gezien, omdat we erg hoog vlogen. We hebben wel wat eilanden van Griekenland gezien en een sneeuwbergen.

De route van onze vlucht

Stijf van het lange zitten, moe van de lange vlucht, kwamen we om 3 uur Nederlandse tijd op Schiphol aan. Na op twee verschillende plaatsen ons paspoort hebben te laten zien, konden we onze koffers van de bagageband halen.

En toen naar onze familie!

Dit was onze laatste blog. We kijken op een fantastische tijd terug in Kenia. We zullen Kenia nooit vergeten en hopen dat we er nog een keer naar terug kunnen gaan!

Heel erg bedankt voor het volgen van onze blog, voor het geven van de leuke reacties en de belangstelling voor ons en Kenia. Wij hebben er van genoten om alle avonturen met jullie te delen.

Tot ziens!

Groetjes,

Carolien en Femke

Ups and downs

Jambo jambo!

Het is weer tijd voor een berichtje uit Kenia. Na terugkomst van de safari is er weer veel gebeurd!

Dinsdagavond kwam Carolien moe uit safari en ging direct naar bed. Woensdag werd ze ziek wakker: diarree, hoofdpijn, duizelig en vooral erg moe. Gelukkig hadden we woensdag geen verplichtingen. Carolien heeft vooral gelegen op bed en op de banken en ik ben voor school bezig gegaan. Er is altijd genoeg te doen: lessen voorbereiden, boeken kaften, aan m’n onderzoek werken. Eind van de middag wilden Suze en ik er toch nog even uit. We zijn lekker naar het strand gegaan en hebben daar een hapje gegeten.

Donderdag was er eindelijk weer een ‘normale’ schooldag. Voor Loes en Rieneke was het de laatste dag, zij zijn inmiddels bijna thuis. Rieneke heeft een workshop aan de leraren gegeven over complimenten geven. Dit gebeurde alles tijdens lesuren. Carolien, Suze en ik mochten voor de leraren waarnemen. Carolien heeft veel rekenen gegeven, spelletjes gedaan en gezongen met de oudste kinderen. Suze heeft boeken voorgelezen en gezongen met de jongste kinderen. Ik had de middelste klas. Ik heb een verhaal voorgelezen en de kinderen de opdracht gegeven een tekening te maken over het verhaal. Dit soort opdrachten krijgen de kinderen zelden, dus ze vonden het erg leuk. Met kleurpotloden kleuren was ook heel bijzonder voor ze. Het liefst wilden de kinderen alle potloden zelf houden (en in hun tas stoppen), maar teacher Femke was streng: voordat de kinderen een nieuw kleurtje wilden pakken, moesten ze eerst het oude kleurtje aan mij terug geven…
Tussen de middag zijn Loes, Rieneke en Carolien naar huis gegaan. Loes en Rieneke om hun koffers te pakken en Carolien omdat ze zich niet goed voelde. Later in de middag is ze met Emely naar de dokter geweest. De dokter heeft haar onderzocht. Ze heeft een bacteriële infectie, veroorzaakt door iemand de hand te schudden of door iets verkeerds te eten of drinken. Ook was ze uitgedroogd. Hieronder de uitslag van Caroliens bloedonderzoek gedaan door dokter Oncoba. Links staat beschreven wat Caroliens waarden waren en rechts wat de ‘normale’ waarden zijn.

Flink drinken en rusten dus voor Carolien!

Vandaag ben ik voor het eerst in m’n eentje naar school geweest. Was best spannend! Hopen dat de motorbike gewoon op tijd is en mij veilig brengt waar ik hem gevraagd had heen te brengen. Ook was ik de enige Nederlander op school de eerste uurtjes. Én ik zou een Bijbelverhaal gaan vertellen tijdens PPI. PPI is elke vrijdagochtend van 8 tot 9 uur, waarin met de hele school tegelijk gezongen en gebeden wordt en de gewoonte is ook om een Bijbelverhaal te vertellen. Carolien zou het Bijbelverhaal doen, maar omdat ze ziek was, heb ik het gedaan.  Het was spannend, maar ook heel bijzonder om aan 85 kinderen tegelijk les te geven.

Vanmiddag was ik op tijd thuis, want de Emy-land school is op vrijdagmiddag dicht. Met Carolien gaat het weer iets beter. Ze krijgt meer energie en weer zin om alles op te pakken. Helaas was er vanaf vanochtend geen water en geen elektriciteit, sinds een half uur zit het er weer op.

Morgen gaan we met een stuk of 7 andere Nederlanders naar een eiland met een boot. We gaan dolfijnen bekijken en snorkelen! Erg benieuwd hoe dat zal zijn. Hopelijk kan Carolien ook mee. We houden jullie op de hoogte.

Goed weekend iedereen! 🙂