Back to Basic – Kebene Farm

Maandag op dinsdag hebben Femke, Suze en ik overnacht op het Farm-project van Kebene childrens home. Op deze boerderij wordt voedsel verbouwd om in de toekomst zelfvoorzienend te worden. Er is op de boerderij geen elektriciteit en stromend water, we moeten back to basic!

De reis ernaartoe was adembenemend mooi. Iedereen zat op een eigen motorbike, de meeste drivers vertelden het een en ander over de omgeving. Halverwege stopten we en vertelde Charles over de planten en bomen die daar groeiden.

Aangekomen op de farm krijgen we tijd om onszelf te installeren in het huisje en de gebouwen te bekijken. Op het plot staat de boerderij van de familie, een huis voor de arbeiders, een stalletje voor de geiten, een toilet en een douche . Kort geleden is er ook een lodge op gebouwd voor vrijwilligers, daarin hebben wij vannacht geslapen.

Om van de toilet gebruik te maken moest ik even een drempel over. De dichte kant van de hut staat naar de boerderij, maar de voorkant is open en kijkt uit over de vallei. Je kunt iedereen zien lopen…
De douche is een hokje van ongeveer een vierkante meter, afgebakend met een schutting van takken. Op de grond liggen een paar platte stenen. Wanneer je wilt douchen neem je een teiltje water mee naar dat hokje of een andere rustige plaats. Je zeept jezelf in en plonst het water met je handen over je lijf.

Op de farm wordt verschillende soorten gewassen verbouwd. Helaas viel de regen dit jaar op een ander moment, daardoor was de maisoogst mislukt. Er staan verschillende fruitbomen rond het erf. Daarachter worden bomen gekweekt waar huizen en gebouwen van gemaakt kunnen worden, deze zijn voor de verkoop. Dit jaar is gestart met het verbouwen van een groentegewas. Volgend jaar hoopt de boer het groter te telen en ook te starten met andere groentegewassen.

Avontuur “koken”. Het was al een hele puzzel om uit te vinden waar de kooltjes in gelegd moesten worden…! Gelukkig was Onesimus erg behulpzaam en heeft veel voor ons geregeld. We hebben water gekookt voor de noedels en daarna tomaten en uien geroerbakt. De kooltjes die nog niet opgebrand waren, werden onder het zand verstopt om te doven. Wanneer je deze later opgraaft kun je ze verder gebruiken.

Rond etenstijd werd het vee binnengehaald. De boer vertelde dat hij de stieren los bindt en daarna de geiten losmaakt en naar boven jaagt. De stieren volgen dan vanzelf en komen bij de boerderij drinken. Op dit moment zijn er 20 geiten en 2 koeien op de Kebene Farm.

Deze nacht was de supermaan zichtbaar. Toen de zon onderging was het aardedonker, maar zodra de maan boven de horizon kwam konden we alles heel duidelijk zien. De maan was prachtig groot en was fel verlicht. Het is niet mogelijk om de maan zo mooi vast te leggen op de foto..!
Na een stille nacht werden we wakker van de zon die onze kamer binnen scheen. Alles was bedekt met dauw en glinsterde in de zon. Rond 8 uur hebben we voor onszelf een ontbijt op bed gemaakt.

In de ochtend hebben we een rotsblok beklommen. Omdat het geregend had was de steen glad geworden en lastiger om te beklimmen. We moesten onze schoenen uittrekken zodat we op blote handen en blote voeten het meeste grip en gevoel hadden tijdens de klim…
Eerst klom Gabriël omhoog, hij had een touw bij zich waarmee wij ons konden optrekken tijdens het klimmen. Mij leek het erg gaaf om te beklimmen en ik kon niet wachten om te beginnen, maar wat viel dat tegen!! Ik vertrouwde Lucas (die het touw vast hield) niet helemaal en kon lastig steun vinden. Na heel veel gehannes was ik eindelijk boven op de richel.

Femke wilde liever beneden blijven staan, maar uiteindelijk heeft ze toch een poging gedaan. Wat iedereen voor onmogelijkhield gebeurde. Femke pakte het touw vast met twee handen, zette haar voeten tegen het rostblok en rende omhoog! Ze liep gewoon omhoog alsof het een eenvoudige weg was!

Het uitzicht bovenop was erg gaaf. We zagen landerijen, heuvels en de oceaan. Er groeien heel veel verschillende soorten planten en bomen, we zagen de weg ertussendoor slingeren… onbeschrijfelijk, hierbij allemaal uitgenodigd om het zelf te ervaren en bewonderen!

De afdaling was ook nog een ding op zich. Het rotsblok was bijna helemaal stijl en glad en ik moest de veilige richel af. Ik had niet gedacht dat ik zo’n angst kon hebben om de eerste stap te nemen. Na heel wat twijfel ben ik gelukkig toch beneden aangekomen.
Femke ging eraf zoals ze erop gekomen was: niet moeilijk doen, geen problemen maken… GAAN! Wij hebben ontdekt: Als je jezelf wilt leren kennen, beklim een rotsblok…

Na het klimmen brachten de mannen ons terug via een andere route. Kenia is een mooi land! Kleine boerderijtjes, veel bomen, een paar akkertjes, bergen, oceaan en stilte…

Teruggekomen hebben we nog wat water gedronken, middag gegeten en toen was het al weer tijd om naar huis te gaan..!

Vakantie Bijbelweek dag 3

Vandaag was de laatste dag van de Vakantie Bijbelweek en ook de laatste dag dat Femke en ik op school waren als ‘leerkracht’, na 4 weken hebben we afscheid genomen van de leerkrachten en leerlingen.

De ochtend startte in het lokaal met class 1, 2 en 3. Aan de hand van 7 kleurplaten hebben we 7 verschillende Bijbelverhalen kort vertelt en besproken.

In de gemeenschapsruimte werd het programma vervolgd met een quiz. De leerlingen werden verdeeld over de tafels en kregen per groep een blad met A, B en C. Per Bijbelverhaal hadden we 2 meerkeuzevragen opgesteld, 14 vragen in totaal. De leerlingen kregen kort overlegtijd en op ons signaal “1, 2, 3, show” moest het antwoordenblad omhoog gestoken worden. Elk groepje met een goed antwoord krijgt 1 punt erbij.

 

 

Na de quiz kregen de leerlingen ruim een uur de tijd om een kleurplaat te kleuren. De kinderen hier worden dan helemaal stil en zijn verdiept in hun eigen kleurplaat. Hoe krijg je 50 kinderen stil? Geef ze een kleurplaat!
De Keniaanse leerkrachten stellen als eis dat er op de hele afbeelding geen wit meer te zien mag zijn, sommige leerlingen worden tot 3 keer toe terug gestuurd omdat ze nog een oppervlakte vergeten zijn te kleuren.

Eén leerling was sneller klaar dan zijn klasgenoten. Ik heb hem mijn fotocamera gegeven om foto’s te maken van de kinderen, leerkrachten en tekeningen.

Na het porridge eten en het extra lang spelen, namen Femke, Suze en ik officieel afscheid van de leerlingen. We hebben toespraakjes gehouden, zoals dat hier de gewoonte is, we hebben gezongen met elkaar en een groepsfoto gemaakt met alle leerlingen en leerkrachten.

Verjaardag vieren

Zondag 30 oktober

Zondag vierden we mijn 21^e verjaardag. Een hele bijzondere ervaring om je verjaardag te vieren terwijl je niet thuis bent bij je familie!

’s Ochtends bij het ontbijt zongen de andere bewoners me toe. Kennedy, de bewaker, had een bos bloemen geplukt en een brief geschreven. Na het ontbijt heb ik de brief uit m’n koffer gehaald waarop stond “openen op 30 oktober”. Dit was een lieve brief van m’n familie waarop iedereen een stukje geschreven had. De brieven hangen nu samen met andere brieven en tekeningen op de deur.

’s Middags waren we uitgenodigd om te eten bij Rien en Joke, een Nederlands echtpaar die logeerden op een plot in de buurt. Helaas was ik nog even niet fit genoeg om direct mee te gaan, maar toen ik na 2 uur aankwam was het erg gezellig. Rien, Joke, Henrike en Margareth hadden een cadeautje voor me geregeld, een chocoladereep en een sleutelhangertje in de vorm van een girafje met mijn naam erin gegraveerd.

’s Avonds zijn wij op tijd gaan slapen om zo veel mogelijk energie te krijgen voor de komende week.

Maandag 31 oktober

Deze dag zijn wij alleen in de morgen naar school gegaan. De leerkrachten zijn nog bezig de examens na te kijken, de kinderen zitten de hele dag in de klas niets te doen en te wachten tot de dag voorbij is. De leerkrachten geven geen les, ik heb de hele ochtend alleen voor de klas gestaan, terwijl teacher Peter in het kantoor examens aan het becijferen en berekenen was.

De eerste helft van de ochtend stond Math (rekenen) op het rooster. Vóór de examens zijn alle boeken uitgewerkt, nu staat er geen les meer op het programma dus alles moet door ons zelf bedacht worden. Ik had me niet goed genoeg voorbereid op de rekenles, ik had bedacht wat rekenspelletjes te doen met de leerlingen maar dat pakte minder goed uit dan ik had verwacht.
Daarna was het van Engels aan de beurt. De kinderen kunnen beter Engels spreken dan ik, daarom vond ik het echt lastig om een activiteit te bedenken. Uiteindelijk heb ik de leerlingen een verhaal laten schrijven over een Olifant en een Dikdik (mini-antilope) die samen op zoek gaan naar een Leeuw. In tweetallen mochten de leerlingen aan het werk. Ik kwam er nu achter hoe groot het verschil was in niveau, de ene leerling kon een prachtig verhaal schrijven terwijl de andere leerling al moeite had met Engelse woorden correct op te schrijven.

Na het eten van de poridge (een soort brinta) besloot ik te doen wat ik leuk vind: muziekles geven. Emely en Loes hadden verteld dat er een heleboel mooie instrumenten in school aanwezig zijn die nooit gebruikt worden. Ruim een uur heb ik de leerlingen actief bezig gehouden met zingen, bewegen op muziek, ritmes klappen en lezen, en instrumenten bespreken. Muziekles geven vond ik makkelijker dan rekenen geven, omdat je bij muziek zo min mogelijk moet praten en zo veel mogelijk non-verbaal moet aangeven. Aan het eind van het uur zei ik dat we het lied nog één keer gingen zingen, daarna mochten de leerlingen zitten. Zodra de leerlingen op hun stoel zaten, bijna de helft van de klas zijn hoofd op de bank om te slapen. Ik had niet in de gaten gehad dat ik ze zo uitgeput had met de muziekles! Maar wat heb ik genoten!

’s Middags zijn Femke en ik naar huis gegaan. Femke is gaan slapen en ik ben boodschappen gaan doen. Ik voelde me stoer toen ik zelf een motorbike bestelde en in m’n uppie beltegoed, boodschappen en fruit ging kopen! (Gelukkig heeft de biker mij heel goed geholpen en uitgelegd hoe ik alles moest vragen en bestellen).

Dinsdag 1 november

Vandaag vieren wij mijn verjaardag op school!! De hele dag zijn wij een uur in elke klas geweest om met de kinderen een knutsel te maken. Elke leerling kreeg een skoebidoedraad en mocht daar strijkkralen aan rijgen. Wanneer de ketting klaar was kregen ze een ballon die ze aan de ketting mogen binden.

Suze, Femke en ik zijn gestart in de klas van de allerkleinsten. Ik dacht dat het voor hen misschien te moeilijk zou zijn, dat we erg veel moeten helpen. Wat hebben deze kleine kindjes al een goede motoriek!! Op 2 na konden alle kleine kindertjes hun eigen ketting helemaal af maken. De éne leerling was steeds aan de verkeerde kant van de ketting aan het rijgen, de andere liet op het eind per ongeluk alle kralen over de grond rollen. Ze waren apetrots op hun ketting met ballon!

Na de poridge bezochten we de middelste klas. Deze leerlingen kregen de uitdaging om een mooi patroon erin te maken, ik gaf als voorbeeld dat ze steeds 3 kralen van dezelfde kleur kunnen gebruiken of steeds 5 kralen van dezelfde kleur achter elkaar. De leerlingen vinden het moeilijk om zelf na te denken, dat werd nu ook weer duidelijk want bijna alle leerlingen deden de kleuren 3 om 3.
Deze leerlingen waren bijna blijer met de ballon dan met de ketting. De foto’s spreken voor zich.

Tijdens de lunch trakteerde ik de kinderen op bananen.

In de middag bezochten we de grootste leerlingen, de klas van teacher Peter. Op de vraag of ze wisten wat ze gingen maken, antwoordden ze: “ballonnen maken!”. De leerlingen hadden dat gezien bij de andere klassen. Ook voor deze klas was de opdracht om een mooi patroon te ontwerpen. Veel leerlingen moesten even op gang komen, maar maakten uiteindelijk hele mooie patronen. De oudste jongens hebben het patroon van de vlag verwerkt in hun ketting, anderen hebben zelf een ritme bedacht.
De leerlingen waren best snel klaar met het rijgen en gingen spelen met hun ballon en ketting. Zelfs aan de andere kant van de evenaar spelen de leerlingen hetzelfde spel: hooghouden, overtikken, botsen en erop tekenen. Een leerling hing zijn ballon aan een steunbalk van het dak, direct deden veel anderen hem na. Het zag er erg gezellig uit en het leek me ook handig omdat de ballonnen nu veilig hoog hangen.
Het laatste half uur heb ik met hen het lied gezongen van de muziekles en hoofd-schouders-knie-en-teen met variaties. Het is zo leuk om te zien hoe muziek activeert en samenbindt.

Met de dagsluiting buiten op het plein hebben Femke en Suze foto’s gemaakt van de leerlingen met hun ballonnen. Het was echt een hele leuke dag, ik heb genoten van begin tot het eind!

Vrije zaterdag

Deze dag hebben we geen enkele verplichting, we kunnen doen wat we willen en besluiten op souvenirs uit te gaan. Samen met Rieneke bezoeken we de kleine winkeltjes langs de asfaltweg. We hadden al even geïnformeerd bij Lianne (de Nederlandse juf van de Emy-land school) en bij anderen wat normale prijzen zijn voor de souvenirs. Zij vertelden ons dat we moeten onderhandelen tot minder dan de helft van de vraagprijs, sommige verkopers vragen in eerste instantie het drievoud!

We merkten in de praktijk dat de verkopers echt probeerden het maximale uit je portemonnee te halen. We moesten enorm afdingen en dat geeft je best een vervelend gevoel, want de mensen daar zijn gewoon heel arm! Maar aan de andere kant wil je eerlijkheid van de verkopers, dat ze je niet veel te veel laten betalen. Een gemiddeld werkloon voor werkmannen is 350 KCH, een verkoper probeert voor een armbandje 1000 KCH te krijgen (als je het goed doet krijg je hem voor 50 KCH mee). Het voelde niet prettig, maar het is zeker noodzakelijk om af te dingen.

Toen we terug kwamen wandelen vlak voor 12 uur, liep het zweet in straaltjes van onze rug. De zon staat hoog aan de hemel. De temperatuur is rond de 30 graden Celsius en de gevoelstemperatuur is 40 graden! De schaduw en de zee zijn de enige plaatsen waar het prettig is om te zijn.

Carolien was best moe van de warmte en had behoefte om dicht bij huis te zijn.

Femkes avontuur

Ik ben vanmiddag met Henrieke, Margaret, Rien en Joke naar het strand geweest. Het was heel gezellig. Op gegeven moment kwamen er twee kamelen op het strand. Rien was er als de kippen bij. Hij wilde graag dat Henrieke, Margaret en ik op een kameel gingen zitten en hij betaalde. Man man, wat een belevenis. Ooit een kameel gezien die op ging staan? Juist ja, de kameel strekt eerst zijn achterpoten en daarna zijn voorpoten. Als je dus op de kameel zit, zit je even helemaal schuin. Haha, wat hebben we gelachen.

Na het strand gingen we naar een schoenenwinkeltje. Joke ging slippers kopen voor al haar kleinkinderen en ik wilde ook nog slippers kopen. Henrieke is al voor het derde jaar in Kenia, dus die wist goed de weg. We gingen met Manu mee op de Tuctuc. Dat buurtje was een beetje apart, ik was blij dat het licht was en dat we met elkaar waren. Het duurde even, maar de slippers hebben we!

Moe en voldaan kwam ik thuis… en toen stond het eten klaar, gemaakt door Carolien en Loes! Ze hebben macaroni gekookt op het nieuwe gasstel. Midden in de keuken staat nu een gasstel met daarachter een gasfles. Al snel was het eten gaar en konden we aan tafel.

Vanavond en morgen doen we rustig aan, daar zijn we wel aan toe…!

 

Eerste schooldag!

Class 2

Carolien bij de lokalen

Class 2

Femke legt rekenen uit

Femke in de klas

Jambo! (Hallo!)

Vandaag was het eindelijk zo ver… Onze eerste dag naar de Emy-land school!
Omdat de school om 8 uur begint, hadden we onze wekkers gezet op 6.30. We ontbeten zo vroeg dat de kok nog niet aangekomen was bij de cottages, hij zorgt eerst voor de weeskinderen van Kebene. De nachtwaker Kenedy heeft onze toast gebakken en ons ontbijt verzorgd.
Om 7.30 kwamen 3 motorbikes ons ophalen om naar de Emy-landschool te gaan. Samen met Suze, Rieneke en Loes was dit onze eerste rit naar school, er kunnen 2 volwassenen achter op de motorbike, vandaar dat Omarie twee andere bikers had meegenomen.

Aangekomen op school, maakten we kennis met de leerkrachten en werden we op een officiële wijze geïntroduceerd. Alle leerlingen stonden in de rij tegenover de vlag, achter de vlag stond een groepje kinderen opgesteld die naar de vlag kwamen marcheren. Drie van deze kindertjes ontvouwden de vlag in de top van de vlaggenmast. De Keniaanse vlag, de Nederlandse vlag en de vlag van de school. Toen alle vlaggen wapperden, werd het Keniaanse volkslied gezongen en zongen de kinderen een welkomstlied voor ons, wij zongen het Wilhelmus voor hen. Elke leerkracht sprak de leerlingen toe met wat er komende dag en week zou gaan gebeuren, Emely stelde ons voor aan de kinderen en we moesten onszelf introduceren.

Na deze officiële ceremonie mochten we allemaal mee met een klas. Femke ging op bezoek bij Teacher Mary in class 2, Carolien ging op bezoek bij Mister Peter in class 3.

De ervaring van Femke:

Ik was nog geen minuut in de klas en teacher Mary vraagde me of ik rekenen wilde geven. Ik was een beetje overrompeld, want ik had nog helemaal géén les gezien! Maar goed, ik dacht: ‘Let’s try!’ Het ging best aardig en teacher Mary zei dat de kinderen de uitleg begrepen hadden. Poe! Dat was dus mijn eerste ervaring met het Keniaanse onderwijs… 🙂 Verder heb ik ook nog aardrijkskunde en Engels gegeven. De kinderen zijn heel blij hier om je te zien en iedereen zegt: ‘Feel at home!’

Ik wen steeds meer aan de Afrikaanse cultuur en krijg steeds meer zin in deze tijd 🙂

De ervaring van Carolien:

In de klas aangekomen, stelde teacher Peter mij voor en vroeg wat ik gewend was in het onderwijs in Nederland. Ik vond het lastig om dat uit te leggen, maar begreep van hem dat hij nog even iets moest voorbereiden en ik ondertussen met de klas kon praten en namen leren. Wat een moeilijke namen allemaal! De enige Keniaanse naam die ik heb onthouden was Winnoetoe. Na 20 minuten kwam de leerkracht terug en vroeg of ik de rekenles wilde geven. Ik wilde liever eerst zien hoe hij de les aanpakt voordat ik moeilijk ga doen. De leerkracht gebruikte verschillende werkvormen en speelse manieren om de kinderen een keersom te laten maken. Halverwege het uur maakte hij er een wedstrijd van wie van de kinderen als eerst het antwoord wist. Het viel me op hoe positief hij de leerlingen benadert en hoe hij hen nuttig maakt in de klas. Hij zet bijvoorbeeld een leerling voor het bord, die mag als ‘teacher’ de som uitrekenen. De leerling staat met een krijtje voor het blackbord en geeft zijn medeleerlingen een beurt om de tussenstapjes uit te rekenen. Op een ander moment in de les mocht één leerling aan de rest van de klas laten zien hoe je op een snellere manier de som kunt berekenen, zonder het aantal te tekenen in je schrift.
Na de eerste pauze startte Mister Peter met de taalles, halverwege vroeg hij aan mij of ik nu genoeg gezien had om het zelf te kunnen. De tweede helft van de taalles heb ik geprobeerd te geven. Wat is het moeilijk om een half uur te vullen met 10 “gaten”woorden!! Het waren woorden over kleuren, in het boek stonden ze geschreven als y_ll_w, bl_e, gr_y, p_nk. Ik heb de leerlingen per woord de kleur laten ontcijferen en daarna met elkaar voorwerpen in de klas opgezocht van die kleur. Daarna heb ik geprobeerd de leerlingen uit te leggen dat de klinkers (voicesound letters) weggelaten zijn, ik dacht dat ze dat wel zouden begrijpen, want de eerste helft van de les ging over “a” of “an” voor een woord, daarbij gebruikte mister Peter ook de term voicesound letter.
Ik vond het behoorlijk pittig deze dag, maar heb wel genoten van de klas. Ik weet zeker dat ik veel ga leren op deze Emyland School! Morgen weer een dag!

Na het middageten ging de babyclass slapen en class 2 en class 3 schreven de opdrachten voor het huiswerk over in hun schrift. Verder was het de middag rustig en stil in de school. Aan het einde van de dag werd met de “parade” de vlag neergehaald en opgevouwen. Een hele groep kindertjes propten zichzelf in de schoolbus en de rest zat op het pad bij school te wachten tot zij werden opgehaald.

Wat een dag vol nieuwe indrukken! Morgen gaan we weer naar school, we zijn heel benieuwd wat we gaan beleven!

Kwaheri!

Femke en Carolien

Caroliens woordenboek is vandaag aangevuld met behulp van de kinderen:
(de M aan het begin van een woord is een hele lettergreep, alle letters worden los uitgesproken)
Jambo! Hallo!
Kariboe! Welkom/Bedankt
Asante. Dankjewel
Hasbaria Assoeboehie. Goedemorgen
Kwaherie. Tot ziens/ Dag
Mambo? Hoe gaat het met je?
Poa! Met mij gaat het goed!
Harakka – Polle. Schiet op – rustig aan.
Mama, baba, kaka, dada, toto.  Mama, papa, broer, zus, baby
Shule. School
Bahari. Strand
Jua – Mwezi. Zon, maan
Kikombe, sahani, kijiko. Kom/beker, bord, lepel
Kuku, noka, paka. Kip, snack, kat.

Aftellen

Het is twee weken geleden dat wij ons benefietconcert gaven, nu is het nog minder dan twee weken voordat we vertrekken naar Kenia!

Tijdens het benefietconcert hebben veel luisteraars foto’s en video’s gemaakt, dank u wel voor alles wat we toegestuurd kregen! Het muziekstuk “Der Mirjambrunne” is terug te luisteren op YouTube:

In de afgelopen weken zijn de werkmannen gestart met de renovatie van de watertoren. De waterdruk op de leiding was te laag om de kraan in de keuken te gebruiken. Na de renovatie moet de druk op het hele schoolterrein voldoende zijn uit alle kranen water te krijgen.

Onze koffers raken steeds voller van alle materialen die wij krijgen voor de Emy-land Diani Adventist school! Heeft u nog Engelse (lees)boeken, bord- of vetkrijt, schriften of andere materialen die u kwijt wilt? Wij hebben nog ruimte om deze spullen mee te nemen naar Kenia.

Nog 12 dagen…. dan vertrekken wij!